Op vrijdagavond 15 februari traden voor Team 8 Piet van Gijssel, Chris van Boetzelaer en Eef Schuls aan tegen het op papier sterkere Midstars 5, dat Peter Dijkstra, Dominic Beekman en Rob Andringa had opgesteld. Piet kwam zoals wel vaker een beetje langzaam op stoom, hoewel hij tegen Peter lang winstkansen had in de 1e game. Ook de 2e game verliep nog niet naar wens van de altijd snel naar een winner zoekende hardhitter. In de 3e game liet Piet zien waartoe hij in staat is en won deze overtuigend. Meestal kan Piet dit niveau dan vasthouden, maar dat lukte hem deze keer niet, vooral vanwege het slimme spel van Peter. (9-11, 7-11, 11-7, 6-11).
De zo als altijd weer stabiel spelende Chris verloor tegen de linkshandige Dominic enigszins ongelukkig de 1e game heel nipt. Vooral de van heel ver en zeer hoog teruggebrachte ballen die Dominic vaak en vakkundig speelde gaven de doorslag, waarbij de enorme zijspin die bij linkshandigen blijkt te horen, een grote rol speelde.De 2e game verliep eigenlijk op de zelfde wijze en ging voor Chris ook weer met het kleinst mogelijke verschil verloren. Ook in de 3e game bleef Dominic de betere, waardoor deze prachtige match toch wel onverwacht snel ten einde kwam. ( 10-12, 9-11, 8-11). Trouwens, al eerder, in september 2015 had Dominic ook al eens van Chris gewonnen (met 3-1).
Eef achtte zich bij voorbaat niet kansloos tegen Rob, van wie hij 10 jaar geleden wel eens had gewonnen, maar in maart 2017 nog had verloren. Maar hoe bedrogen kwam hij uit. Totaal kansloos werd hij door Rob van tafel geslagen, of beter gezegd: totaal kansloos sloeg hij zichzelf van tafel. Sympathiek van Rob dat hij hem bij 0-10 in de 3e game nog een puntje gunde. (3-11, 8-11, 1-11).
Het dubbel Chris/Piet had een week eerder voor het eerst in 2 seizoenen een overwinning behaald, maar kon dit tegen Peter en Dominic niet nog eens. Toch werd er goed gespeeld en in de 1e game zelfs een gamepoint behaald. De iets minder goed verlopende 2e game werd gevolgd door een spannende 3e game, die minimaal werd verloren. (10-12, 6-11, 9-11). Zo, dat was een opwekkend begin tegen een team dat met ons team en Argus zeer waarschijnlijk in het rechter rijtje zal eindigen: 0-4 !!!
Een topduel was die tussen Chris en Peter, in hun eerste onderlinge treffen. In zeer gelijkwaardige games gaven de matadoren elkaar in lange rally’s weinig toe. 0-1, 1-1, 2-1, 2-2 in games leidde naar de apotheose van dit heerlijke treffen, waarvan wel duidelijk was dat de winnaar degene zou worden die zijn zenuwen het best onder controle had. Gelukkig voor Team 8 en voor het verdere verloop van de wedstrijd bleek dit Chris te zijn. Piet kon in de eerste game tegen Rob nog niet laten zien dat hij inspiratie had opgedaan uit de prestatie van Chris, maar daarna was er geen houden meer aan en toverde hij bal na bal keihard om tot fraaie scores. Opvallend was dat Piet in de 2e game een voorsprong van 10-0 had genomen voordat Rob kon tegen scoren. In zijn partij tegen Eef was Rob hetzelfde overkomen, maar dan in de rol van Piet. (9-11, 11-5, 11-9, 11-6). Na zijn winst op Rob in oktober 2009 is Piet tegen hem nog ongeslagen.
Eef had Dominic nooit eerder getroffen, dus wist hij niet wat hem te wachten stond. Dat duurde niet lang, toen wist hij dat dat een hoop effect zou zijn, te beginnen met de kromme linkshandige services die hem te veel punten kostten om ook maar de geringste winstkans te hebben. Een ver onder zijn niveau gespeelde 3e game maakte een snel einde aan zijn lijden. Het treffen Chris-Rob had in de historie 1x eerder plaats gevonden: in oktober 2009 greep Chris de winst. Dat leek hij nu ook te doen en wel zeer snel. Hij had een flitsende start, maar in de 3e game stokte er iets bij Chris op een normaliter geruststellende tussenstand. De 4e game pakte hij echter op de specifieke Chris-manier: de ballen langere tijd goed geplaatst terugbrengen en pas toeslaan op een kansrijk moment. (11-5, 11-7, 9-11, 11-9).
Na een tussenstand van 3-5 en het treffen tussen Eef en Peter voor de boeg was het behalen van een gelijk spel verder dan ooit uit het gezicht verdwenen. Eef had in maart 2017 dan wel van Peter gewonnen, maar dat was in diens eerste competitie-seizoen. Intussen had de sympathieke Middelstummer met zijn verblindende schoenen een rating opgebouwd van ruim 1000, terwijl die van Eef tot onder 800 is gezakt. Maar rating zegt niet alles. De speelstijl van de tegenstander speelt ook een voorname rol. En die van Peter lag de kansloos geachte Eef heel goed. Met afwisselend beheerst en agressief spel pakte Eef brutaal de 1e game. De 2e verliep min of meer identiek, maar mede door een net- en een randbal aan het einde ervan ging deze voor Eef verloren. (natuurlijk beloofde hij ter plekke dit zeker in het verslag op te nemen).De 3e game leek op de vorige games en ging ook tot ieders en vooral tot Peters verbazing weer naar Eef, die verzuchtte: “O, o, o, die tweede game toch !” de kwaliteiten van Peter gaven in de 4e en 5e game meer en meer de doorslag en na 6-7 in de laatste game gaf Eef zich definitief gewonnen.
De laatste partij tussen Piet en Dominic was ook al weer een spannende, vooral de eerste 3 games waren thrillers en bezorgden Dominic een 2-1 voorsprong. Maar met 2 supergames maakte Piet duidelijk wie de sterkste was (11-9, 9-11, 9-11, 11-7, 11-6) en kreeg hij revanche voor de nederlaag in september 2015.
Einduitslag 4-6. Een goede lezer heeft vast wel gezien waar de grootste kans op 5-5 lag. En waarom Midstars toch de verdiende winnaar was ? Nou zij wonnen 24 games en Team 8 slechts 15. In de kantine hebben we er nog een gezellige 3e helft aan vastgeplakt. In dezelfde formatie zal Team 8 er in de return hopelijk weer net zo’n spannende avond van maken. Maar wat zeker is, de sfeer zal er weer net zo gezellig en sportief zijn.