Winschoten, dinsdag 14 november. Om 20 uur maakten van Team 8 dezelfde spelers als in de thuiswedstrijd zich op voor de strijd tegen WTTC 2, dat met Elle Zandstra i.p.v. Catalin Groze aantrad. Het stevig op de tweede plaats staande WTTC 2 trad dus (op papier) aan in een iets zwakkere formatie, maar het team leek sterk genoeg om voor een herhaling te zorgen van de monsterscore die in Groningen werd behaald door alleen het dubbelspel aan de Groningers te gunnen. Geheel in de lijn van deze verwachting sloeg Marcel van der Veen zich in no time naar een 11-6, 11-3 voorsprong en dreigde zijn vlotte zege in drie games in zijn vorige partij tegen Axel Jellema te herhalen. Maar Axel wist net op tijd zijn slordige spel met veel vreemde missers achter zich te laten en via 11-9, 11-7 en 11-8 toonde hij aan deze dag de sterkste te zijn. Het vermelden waard is een service van Axel in de derde game die hij keihard tegen de rand van de tafel sloeg, waarna de bal heel hoog de lucht in vloog en pal achter het net op tafel kwam, hoog opstuitte en tot ieders verrassing door Marcel in het net werd gesmasht door de enorme backspin die de bal had gekregen.
Eef Schuls, die bij het inspelen vond dat vloer, tafel en bal in deze zaal extreem snel waren, koos voor Mambo-rubbers i.p.v. de snellere Impuls-Speed-rubbers in zijn partij tegen Harm Jan Holterman. Daar kreeg hij al snel spijt van, want hij had moeten weten dat dit het voordeel van het dode rode anti-rubber alleen maar groter voor de slim spelende Harm-Jan zou maken. Won Eef thuis nog een game, nu was zelfs dat niet voor hem weggelegd (11-5, 11-6, 11-7).
Chris van Boetzelaer heeft weinig last van spelers met (korte) noppen en ook Elle kon hem met zijn materiaal niet echt verontrusten. Zo volgde er op de verloren eerste game (7-11) een superieure tweede (11-4). En in de derde en vierde game kreeg Chris game-points, maar deze gingen ongelukkig verloren, waardoor Elle (na een totaal-score van 39-38)er toch nog met de winst vandoor ging.
Dat Axel en Chris een goed dubbel vormen werd al in de thuiswedstrijd aangetoond (winst in 3 games). En ook nu ging het na de nipt verloren eerste game (na een 9-5 voorsprong werd het 9-11) tegen Elle/Harm-Jan van een leien dakje (11-5, 11-7, 11-7). Dat was al het tweede punt voor Team 8, al meer dus dan in het eerste treffen en dat gaf de (groninger) burger moed. En die moed straalde Axel tegen Harm-Jan na winst van de eerste twee games met zeer sterk spel en dito service zichtbaar uit (11-5, 11-6). Helaas sloop er daarna weer slordigheid in zijn spel en was hij in de volgende games daardoor kansloos. 2-11, 8-11 en 4-11 betekende de eigenlijk toch wel niet meer verwachte winst voor de een zucht van verlichting slakende Harm-Jan.
In plaats van op een voorsprong halverwege stond Team 8 dus met 3-2 achter. Maar het scoreverloop in de partij van Chris tegen de nauwkeurig spelende Marcel hield de deur naar een overwinning voor Chris op meer dan een kier. Eerste game voor Chris (11-5), tweede voor Marcel (11-9), derde weer voor Chris (11-9), vierde voor Marcel (11-5). Zelfs het aantal gescoorde punten was precies gelijk. Het was echter Chris die in de beslissende game lang op voorsprong stond en enkele matchpoints kreeg. De met veel backspin spelende Marcel liet Chris in de waan dat zijn ballen simpel af te smashen waren, wat duidelijk moeilijker was dan het leek en zo kwam Marcel met 13-12 op zijn eerste matchpoint, die gelijk verzilverd werd doordat Chris’ laatste smash te wild werd gespeeld.
Van Eef is bekend dat hij niet graag tegen spelers met noppen aantreedt. Tegen Elle maar even iets anders proberen dan hij in de afgelopen 20 jaren had gedaan, wat maakt het uit. Hoogstens één keer schuiven en dan knallen was zijn strategie. En laat dat nu nog goed gaan ook. Als in een roes werd in recordtijd de eerste game binnengehaald (11-5). De strategie in de tweede game was dezelfde, maar nu werd de tafel iets vaker met enkele centimeters gemist, wat echter gamewinst voor de continu aanvallende Eef (nog niet zo lang geleden een pure verdediger) niet in de weg stond (13-11). Elle leek het tij te keren in de derde game door meer ballen te spelen die moeilijker hard te retourneren waren (7-11). Maar door meer met topspin en contra naar de noppenloze backhand van zijn ervaren opponent te slaan kwam er snel een einde aan een partij die een heel onverwachte winnaar opleverde (11-6). Tussenstand:4-3 voor WTTC.
Chris, die thuis in 5 games verloor van Harm-Jan (maar hem in de vorige competitie had verslagen), had de taak om Team 8 op gelijke hoogte te brengen. Met zeer vast spel maakte Chris ook nu het zijn tegenstander moeilijk om voordeel uit zijn dode ballen van rood te halen. In een zeer aantrekkelijk partij was het Chris die nu wel de gamepoints wist te verzilveren en met twee keer 12-10 aan de leiding kwam. Nog vaster werd hij in de derde game en tevens agressiever, wat leidde naar een meer dan verdiende overwinning (11-7).
Axel kwam in zijn slotpartij door werkelijk onnavolgbaar goed spel op een 2-0 voorsprong (11-7 en 11-3!) tegen Elle die helemaal dol werd gespeeld. Nooit zal er iemand geweest zijn die na zo’n afstraffing nog iets voor een ommekeer in het spel zou hebben gegeven. Maar zoals al eerder deze avond liet Axel zien dat hij grandioos spel helaas vaak afwisselt met een foutenfestival. Zijn tegenstander maakte hiervan dankbaar gebruik en ontsnapte op een wijze waarop Houdini jaloers zou zijn geweest.
Een overwinning zat er voor Team 8 niet meer in, maar zou Eef in staat zijn om een nederlaag af te wenden ? In de thuiswedstrijd kon hij Marcel 2 games bijhouden (10-12, 9-11), maar in de derde game kon hij niet langer tegen de backspin van zijn sluwe tegenstander (2-11 !). De eerste game ging dan ook niet onverwacht naar Marcel (11-5). Maar de op de onderste plaats van de ranglijst staande veteraan (tot dan slechts één overwinning in 15 partijen) lukte het om in zijn slagen iets van een opening te leggen en won twee keer met 11-9. In de vierde game werden verleidelijke ballen echter weer als door een blind paard in het net gedeponeerd en na 11-6 winst begon Marcel aan de laatste game van de avond en de vijfde voor ons. Wat zou het worden, 6-4 voor WTTC of 5-5 ? Een thriller van een game moest hierover beslissen. Eef kwam steeds op een kleine voorsprong, Marcel maakte steeds gelijk. Zou hij dit ook weer doen op het eerste matchpoint voor Eef ? Graag zou ik hier schrijven: “Wordt vervolgd”. Maar om te voorkomen dat vele van de honderden lezers van deze rubriek nu onmiddellijk naar TTapp zullen uitwijken, om de cliffhanger te omzeilen, zal ik de apotheose maar onthullen: met 11-9 kwam een eind aan een zeer fijne, goede, sportieve partij tussen twee spelers die gelijkwaardig waren, maar waarin de aanval het uiteindelijk won van de verdediging.
Na het lezen van dit verslag zult u begrijpen wat de titel ervan wil zeggen. Ja, het was met een beetje geluk zo maar mogelijk geweest dat Team 8 met 7-3 zou hebben gewonnen van deze zeer sterke opponent. Onze volgende tegenstander, koploper Doto 3, zal 5-5 echter ook een heel prettige uitslag hebben gevonden.