Donderdag 12 oktober, team 8 (Piet van Gijssel, Axel Jellema en Eef Schuls) sluit de eerste competitiehelft af tegen DTTC 3 in Appingedam. Piet begint overtuigend tegen het jonge talent Peter Kiel, maar tegen het eind van de eerste game stokt het plotseling en na de grote achterstand te hebben ingelopen gaat Peter er met 12-10 met de openingsgame vandoor. Piet is blijkbaar van slag, want produceert in de volgende game slechts 3 puntjes. We weten van Piet dat hij zich altijd weet te herstellen, zo ook nu: hij wint de derde game overtuigend. De vierde gaat lang gelijk op, maar hoewel het spel bepalend met zijn initiatief gaat Piet ten onder door enkele minimale missers. (10-12, 3-11, 11-7, 8-11). Wat als de eerste game niet zo onverwacht alsnog verloren was gegaan ?
Axel startte tegen de pas vader geworden Jeroen van der Laan, die in de eerste game liet zien dat hij grootse plannen had. Maar een zichzelf overtreffende Axel wist het spel totaal naar zich toe te trekken en liet Jeroen alle hoeken van de zaal zien. Een mysterieuze service of een meestal snel volgende harde smash leverden Axel een zee van punten op waarvan Jeroen in de vierde game helemaal tureluurs werd. (5-11, 11-5, 11-9, 11-1).
Eef begon zijn avond tegen de voor hem onbekende Sandro dos Santos. Zelden trof hij een tegenstander met zo’n goede (linkshandige) forehand. Deze werd zeer frequent geslagen als een kombinatie van opening en smash. Vreemd genoeg werd dit gecompenseerd door een matige, om niet te zeggen slechte backhand. Door zo veel mogelijk naar die backhand te spelen kwam er toch nog enige spanning in de wedstrijd. Dat Sandro deze partij toch (zij het met enige moeite) won, dwong hij af door vaak om zijn backhand heen te lopen. (7-11, 14-16, 6-11).
Het dubbel Piet/Axel had na de derde game nog enige hoop op een goede afloop, maar deze werd in de vierde game wreed de grond in geboord door het Damster duo Sandro/Jeroen. (4-11, 11-7, 8-11, 3-11).
De partij van Piet tegen Jeroen werd een legendarische. De gamepoints die Piet in de eerste game niet kon verzilveren, waren snel vergeten toen hij game twee en drie wel op zijn naam schreef. Maar Jeroen bleek weinig last van slapeloosheid die bij een nieuwbakken papa vaak voorkomt te hebben en peperde Piet alsnog het verlies in de eerste game in. (13-15, 11-9, 12-10, 7-11, 7-11).
Halverwege dus een achterstand van 4-1. En met het duel van Eef tegen Peter, van wie hij in het verleden nog nooit had gewonnen voor de boeg, leek een verbetering een utopie. Maar dat hij zo weinig punten tegen de behendige linkshander zou scoren kan eigenlijk wel een blamage worden genoemd. Vooral in de derde game was er weinig van zijn zelfcontrole over en sloeg hij veel te fatalistisch de ballen naast de tafel. (4-11, 6-11, 2-11).
Sandro liet daarna zien dat hij wel zin had in een monsteruitslag, want tegen Axel had hij in no time de eerste game in de knip. Maar opeens stond daar weer de Axel die Jeroen in een figurant wist te veranderen. Bij Sandro was de ontreddering iets minder groot, maar wel was duidelijk te zien dat hij steeds onzekerder werd en eerst met 2 punten verschil, toen met 4 en tenslotte met 6 haalde Axel zijn tweede overwinning van de avond binnen. Of zoals ze bij het schoonrijden op de schaats zeggen: een “dubbele-Axel”. (3-11, 14-12, 11-7, 11-5).
De betovering van Axel’s spel inspireerde Eef zichtbaar. De afgang tegen Peter was snel vergeten en overtuigend werd de eerste game gewonnen. Ook de tweede game leverde een groot aantal gamepoints op, maar ging toch nog verloren met 18-20 !!! Ook de derde game leverde gamepoints op, maar met dito triest einde. Geheel in de winning mood maakte Jeroen er na 4 games een einde aan. (11-6, 18-20, 11-13, 8-11).
De partij Piet-Sandro liet een klein kwaliteitsverschil zien tussen twee hard-hitters, waarbij de knallen van Sandro net iets zuiverder werden geplaatst dan die van Piet. Maar ook nu weer kon toch wel worden geconcludeerd dat team 8 dan wel fors onderaan staat, maar in veel wedstrijden bijna gelijkwaardig is. (Zo slaagde Piet er bijvoorbeeld als eerste in om Peter in deze competitie een verloren game te bezorgen).
De slotpartij was die tussen de beide ongeslagen spelers van deze avond, Axel tegen Peter. Peter won met de nodige moeite de eerste game en in de daarop volgende games maakte Axel het hem nog moeilijker en kreeg zelfs winstkansen. Maar op het nippertje haalde de opgeluchte Peter het einde. (8-11, 10-12, 10-12).
Na 11 keer gamewinst slechts 2 schamele punten, beide toch wel verrassend gescoord door Axel die de wedstrijd begon met 0 uit 6. Hopelijk blijft hij zo doorspelen en gaat de rentree van Kompheak ons ook nog de nodige punten opleveren; want naar mijn mening hoort dit team in de 3e klasse.