Met Sandra van der Veen voor Jan-Willem Zuidinga kwam Doto 3 naar de GTTC-veste om daar het kampioenschap op te halen. Team 8 trad aan zonder Piet van Gijssel en miste daardoor de enige speler die in de heenwedstrijd een overwinning op zijn palmares kon bijschrijven (tegen André Rumpff).
Chris van Boetzelaer leek even de stunt van Piet te gaan herhalen, want hij stak tegen André probleemloos de eerste twee games in zijn zak. De sluwe André liet zich niet nerveus maken en liet de goed spelende Chris na 5 games met lege handen achter.
Axel Jellema hield Sandra één game bij, maar was uiteindelijk in drie games kansloos. Het leek wel of hij zijn service thuis had gelaten. Eef Schuls, die in Siddeburen nog 15 punten scoorde tegen Michael Veen, had nu behalve zijn aversie tegen noppen nog een andere handicap, namelijk een hem onwaardige return op de vele met veel backspin geslagen services. Deze kwamen wel erg vaak onder in het net terecht en 13 punten was nu zijn schamele deel.
Het dubbel Chris/Axel deed het twee games met 9-11 redelijk goed, maar net niet zo goed als hun tegenstanders André en Michael, die uiteindelijk simpel wonnen.
Axel pakte met krachtig spel bijna de eerste game van André af, maar kon dit staaltje toptafeltennis niet lang genoeg volhouden en moest na drie games zijn tegenstander feliciteren. Chris liet zich in zijn tweede partij, tegen Michael, weer van zijn sterkste kant zien. De tweede game werd verdiend gewonnen en ook in de derde en vierde game zat Chris steeds dicht bij een verrassing. Maar twee keer 9-11 lieten weer eens duidelijk zien hoe wreed tafeltennis kan zijn, omdat er, zoals bijvoorbeeld wel bij schaken, geen remise mogelijk is.
De zevende partij ging tussen Eef en Sandra en zou bij winst van laatstgenoemde het officiële kampioenschap voor haar team betekenen. Met veel te veel ontzag voor zijn tegenstandster verprutste Eef de eerste en tweede game (met o.a. 3 respectievelijk 2 foute services achtereen). Pas in de derde game liet Eef zien dat hij echt wel beter kan spelen en zorgde er met 11-8 voor dat DOTO iets later kampioen zou worden. Veel later werd het echter niet, want ondanks goed weerwerk van Eef bleek Sandra uiteindelijk net iets sterker in de vierde game en konden de felicitaties en een bos rozen voor alle 4 de kampioenen worden uitgewisseld.
Axel won wel een game (11-6), maar Michael zette daar drie keer 11-5 tegenover, zodat de tussenstand (0-8) een desastreuze afloop niet ondenkbeeldig maakte. Eef kon daar tegen de met links zeer veel zijspin aan de hard geslagen ballen gevende André deze keer ook geen wending aan geven. In Siddeburen was het verlies nog eervol (drie keer 2 puntjes verschil), maar nu waren 14 punten de oogst van niet eens zulk slecht spel.
Dus was alle hoop gevestigd op Chris, die in de laatste wedstrijd van de avond ook in zijn derde partij liet zien dat hij by far de beste GTTC’er was. Winst in de eerste game werd opgevolgd door verlies van de volgende twee games. Maar een spannende vierde game leek weer naar Chris te gaan. Mede door twee ballen die voor Chris ongelukkig kunnen worden genoemd, bleef hij deze avond puntloos. De welgemeende complimenten die hij voor zijn spel kreeg van onze sportieve tegenstanders en hun prominente supporter Jaap Lode, waren echter slechts een pleister op de wonde.
Volgende week de laatste wedstrijd van deze competitie, thuis tegen DTTC 3. De laatste plaats zullen we niet meer kunnen ontlopen, maar we zullen er vast en zeker een spannende wedstrijd van maken.
(Noot van de auteur: na jarenlang wedstrijdverslagen te hebben geschreven leek het me leuk om nu eens een illustratie toe te voegen, waarvan ik tevens ook de beeldend kunstenaar ben. Mede door onbekendheid met het functioneren van onze nieuwe web-site, is alles niet zo geworden als ik me had voorgesteld. Waarvoor mijn nederige excuses.)
Op de foto ziet u v.l.n.r. Sandra, Jan-Willem, Michael en André met de bloemen van Team 8 en een doos chocolade van Jaap Lode.